«ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ អ្នកតែងតែស្ដាប់គំនិតខ្ញុំជានិច្ច។ ខ្ញុំតែងតែសុបិន។ ខ្ញុំសុបិនចង់ត្រលប់មកកន្លែងនេះវិញ ដើម្បីជួបអ្នកទាំងពីរ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំបានរកឃើញអ្នកហើយ។ សុបិន្តរបស់ខ្ញុំបានក្លាយជាការពិតហើយ»។ទាំងនេះគឺជាពាក្យពិត ដែលចេញពីមាត់នារីជនជាតិតៃវ៉ាន់ម្នាក់មានឈ្មោះ លីនជីងមី នៅពេលនាងបានជួបជុំជាមួយឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់នាងនៅឯមជ្ឈមណ្ឌលគ្រួសារ Pingtung កោះតៃវ៉ាន់។ លីន ជាក្មេងស្រីតូចម្នាក់ នៅពេលដែលនាងត្រូវបានលោក Zhang Hongqi និង អ្នកស្រី Guo Jinjin បាននាំនាងទៅចិញ្ចឹម និងមើលថែនាង។
មិនយូរប៉ុន្មាន ម្ដាយបង្កើតរបស់នាងបានត្រឡប់មកយកនាងទៅវិញ។ ទោះយ៉ាងណា លីន បានឆ្លងកាត់ការលំបាកជាច្រើន នៅពេលនាងធំឡើង។ នាងបានឲ្យដឹងថាវាមិនមែនជារឿងងាយស្រួល ហើយល្អឥតខ្ចោះនោះទេ បើប្រៀបធៀបនឹងជីវិត ដែលនាងមានជាមួយឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់នាង។ចំពោះនាង សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់នាង បានបង្ហាញដល់នាង ជាមួយនឹងការចងចាំដ៏ស្រស់ស្អាត និងមិនអាចបំភ្លេចបាន ដែលត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្នុងចិត្តរបស់នាងអស់មួយជីវិត។ វាជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ ដែលធ្វើឱ្យនាងឆ្លងកាត់អ្វីដែលនាងហៅថា “គ្រាលំបាក និងអស់សង្ឃឹម”។ នាងនិយាយថា ពាក្យលើកទឹកចិត្តរបស់ពួកគាត់ គឺជារឿងដែលជំរុញទឹកចិត្តខ្ញុំ គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំអាក់អន់ចិត្ត។២០ ឆ្នាំក្រោយមក លីនបានសម្រេចថា វាដល់ពេលដែលនាង ត្រូវតបស្នងសងគុណដល់ពួកគាត់វិញ។ ដោយមានជំនួយពីអ្នកស្ម័គ្រចិត្តពីរបីនាក់ នាងបានតាមដានឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់នាងរហូតនាងអាចរកគាត់ឃើញ ហើយអ្វីដែលធ្វើឱ្យនាងភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងនោះគឺ ពួកគាត់នៅតែរក្សាទុករូបថតរបស់នាងជាមួយពួកគាត់ដដែល។ នាងលុតជង្គង់នៅមុខពួកគាត់ទាំងទឹកភ្នែកដោយនិយាយថា៖ «អរគុណដែលបានមើលថែខ្ញុំ»។ពួកគេបានរំលឹកការចងចាំពីពេលវេលាល្អៗ ដែលពួកគេមានដូចជាក្រុមគ្រួសារ។ លីន នឹកឃើញពីការកុម្មង់នំឆ្ងាញ់ៗ ដែលឪពុកចិញ្ចឹមរបស់នាង បានធ្វើសម្រាប់នាង ព្រមទាំងដើមក្រូចឆ្មាដែលពួកគេបានដាំនៅឯចម្ការក្រោយផ្ទះ។ ក្លិនក្រូចឆ្មារបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ចំពោះនាង។
នាងចូលចិត្តផ្លុំខ្លុយកាលនៅក្មេង។ លោកឪពុកចិញ្ចឹមសប្បាយចិត្ត នៅពេលដែលភរិយារបស់គាត់ ចង្អុលទៅបង្អួចជាកន្លែងដែល លីន លេងឧបករណ៍តន្ត្រីរាល់ថ្ងៃ។ ចំណងទំនាក់ទំនងរបស់ លីន ជាមួយឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់នាង បង្ហាញថានាងជាសមាជិកគ្រួសារ មិនមែនជាអ្នកដទៃនោះទេ ហើយតែងតែមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះនាងមិនប្រែប្រួល៕
