បច្ចេកទេសនីតិកម្មទំនើប ត្រូវបានដាក់ជូនដើម្បីសិក្សាលើលលាដ៏ក្បាលប្រេះបុរាណមួយ ដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងគុលា ស្ថិតនៅក្នុងប្រទេសរ៉ូម៉ានី និងជាលលាដ៏ក្បាលមនុស្សជំនាន់ដើមគេបំផុត កាលពីរយៈពេល៣.៣០០០ឆ្នាំមុន។
រកឃើញដោយក្រុមអ្នកជីករ៉ែផូស្វាត ស្ថិតនៅក្នុងរូងភ្នំ Cioclovina រដ្ឋ Cioclovina អំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ លលាដ៏ក្បាលនេះ មានស្នាមប្រេះធំៗចំនួន២ ហើយវាបានក្លាយជាប្រធានបទនៃការជជែកដេញដោលអស់រយៈពេលជាង៧៥ឆ្នាំមកហើយ។
តើបុគ្គលម្នាក់នោះ ស្លាប់ដោយសារអ្វី? តើគាត់គឺជាជនរងគ្រោះដោយសារការជីករូងភ្នំ ឬក៏គាត់ត្រូវបានគេធ្វើឃាត? តើការបែកប្រេះស្រាំលលាដ៏ក្បាលរបស់គាត់ បានទទួលរងអំឡុងពេលដំណើរការនៃការជីករូងភ្នំមែនឬ?
ដើម្បីស្រាយនូវចម្ងល់ដ៏អាថ៌កំបាំងមួយនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងនីតិកម្ម លោកស្រី Elena Kranioti និងក្រុមសហការីរបស់គាត់ បានសម្រេចចិត្តប្រើបច្ចេកវិទ្យានីតិកម្មនាសម័យទំនើប ដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើវាអាចដូចជាជនរងគ្រោះនៃឃាតកម្មដូចនាពេលបច្ចុប្បន្នដែរឬអត់។
ការស្កេនដោយបច្ចេកវិទ្យា CT បានបង្ហាញភ្លាមៗថា គ្មានសញ្ញាណាមួយនៃការព្យាបាលជុំវិញលលាដ៏ក្បាលនោះទេ ដែលនេះមានន័យថា បើសិនជាផលប៉ះពាល់នេះ បានទទួលរងពេលដែលមនុស្សនោះនៅរស់ គឺគាត់នឹងមិនអាចរស់បានទេដោយសារតែរបួសរបស់គាត់។
ការវិភាគបន្ថែមទៀត បានប្រកាសឲ្យដឹងថា ការប្រេះលលាដ៏ក្បាលនេះ បានទទួលរងពេលដែលគាត់ជិតស្លាប់ ពោលគឺផ្ទុយនឹងក្រោយពេលដែលគាត់បានស្លាប់ ហេតុដូច្នេះហើយការសម្រេចលើលទ្ធភាពដែលលលាដ៏ក្បាលប្រេះ គឺដោយសារតែគេសម្លាប់។
ការវិភាគផ្សេងទៀត ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ អាចកំណត់បានថា បុរសម្នាក់នេះ ត្រូវបានគេវាយត្រូវចំក្បាល នឹងអាវុធរឹងអ្វីម្យ៉ាង ពោលគឺគាត់ត្រូវបានគេធ្វើឃាតដោយមនុស្ស។
លោកស្រី Kranioti បានបញ្ជាក់ថា នេះគឺជាភស្តុតាងដ៏ជាក់លាក់មួយពីអំពើហិង្សារវាងមនុស្ស និងមនុស្សដូចគ្នា ហើយនិងការសម្លាប់យ៉ាងឃោឃៅកាលពីរយៈពេលជាង៣ម៉ឺនឆ្នាំមុន នៅក្នុងចំណោមមនុស្សដំបូងគេបំផុតនៅអឺរ៉ុប៕
